گوجه فرنگی بوته ای حاوی بسیاری از ترکیبات تقویت کننده سلامتی است و به راحتی به عنوان یک بخش مغذی از یک رژیم غذایی متعادل ادغام می شود .
علاوه بر مصرف میوه های تازه، مصرف کنندگان از گوجه فرنگی در محصولات فرآوری شده مانند سوپ، آب میوه و سس استفاده می کنند .
در طول دهه گذشته، مصرف کنندگان از غذاها به عنوان منبع فواید سلامتی و نقش آنها در پیشگیری از چندین بیماری مزمن و اختلال عملکرد آگاه تر شده اند .
اگرچه انبوهی از مواد غذایی کاربردی برای برآوردن این الزامات ایجاد شده است، مهم است که توجه داشته باشیم که مصرف «غذاهای معمولی» مانند میوه ها و سبزیجات برای این منظور مؤثرتر است .
اهمیت تغذیهای گوجهفرنگی تا حد زیادی با ترکیبات مختلف تقویتکننده سلامتی آن، از جمله ویتامینها، کاروتنوئیدها و ترکیبات فنلی توضیح داده میشود
این ترکیبات زیست فعال دارای طیف وسیعی از خواص فیزیولوژیکی هستند، از جمله اثرات ضد التهابی، ضد حساسیت، ضد میکروبی، گشادکننده عروق، ضد ترومبوتیک، محافظت از قلب و اثرات آنتی اکسیدانی.
گوجه فرنگی سرشار از کاروتنوئید است که منبع اصلی لیکوپن در رژیم غذایی انسان است (Viuda-Martos et al., 2014)
کاروتنوئیدها و ترکیبات پلی فنولی به ارزش غذایی گوجه فرنگی کمک می کنند و ویژگی های عملکردی و ویژگی های حسی آن از جمله طعم، عطر و بافت را بهبود می بخشند (رایولا و همکاران، 2014؛ توگ و فرنی، 2015؛ مارتی و همکاران، 2016).
گوجه فرنگی همچنین دارای آنتی اکسیدان های طبیعی ویتامین های C و E (آگاروال و رائو، 2000؛ مارتی و همکاران، 2016) و همچنین مقادیر زیادی متابولیت، مانند ساکارز، هگزوز، سیترات، مالات و اسید اسکوربیک است (لی و همکاران .،
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.