در سال‌های اخیر، تلاش‌های پژوهشی قابل توجهی به مادیات مدرسه، مانند ساختمان مدرسه و میز پلاستیکی تحریر وسایل کمک آموزشی، مبلمان مدرسه و سایر اشیاء اختصاص یافته است.
مدتی است که این مادیات به عنوان پیام آورهای میانی فرهنگ مدرسه متغیر و پویا تلقی می شوند. آنها تحقق آن هستند. مبهم و هم گویا و هم ساکت.
این چرخش به چیزها برون یابی مفهوم سازی مجدد تدریجی در دو دهه گذشته از چیزهایی است که موجودیت های اجتماعی غیرفعال در جامعه شناسی هستند.
مصنوعات و اشیاء مثل میز پلاستیکی چند کاره به این ترتیب، دیگر به‌عنوان دنیای اجتماعی بیرونی محیط یعنی صرفاً موضوع تحمیل کارکردهای عامل جمعی توسط کنشگران انسانی در نظر گرفته نمی‌شوند، بلکه به‌عنوان آژانس‌های میانجی در نظر گرفته می‌شوند.
روابط سازمانی، اجتماعی و فرهنگی آنها و به عنوان موجودات زنده، آنها نیز در این روابط دخالت می‌کنند، علی‌رغم مشارکت همیلتون، ما از هیچ زندگی‌نامه زمانی درباره این میز پلاستیکی ناهار خوری که هنوز نوشته شده است بی‌اطلاع هستیم.
به‌جای این‌که به چنین رویکرد ترکیبی بپردازد، تحقیقات امروزی هنوز اغلب به یک شی، یک مرحله از زندگی یا فقط چند جنبه از شی توجه می‌کند.
در این رویکرد میز پلاستیکی به عنوان یک علامت در نظر گرفته نمی‌شود (توانایی) همه چیز به طور همزمان است.
بنابراین، تاریخچه پیچیده به گزارش‌های موضوعی کاهش می‌یابد که هضم آن آسان است و اغلب از سبک بسیار توصیفی استفاده می‌کند.
سپس جلیقه های تنگی وجود دارد که به نظر می رسد هر یک از این نویسندگان را محدود می کند.
چارچوب‌های خاصی که در گذشته قرار داده شده‌اند پزشکی و مفهوم انضباطی فوکو برای نام بردن از دو مورد همه جا حاضر هستند و قبلاً بارها دوباره کار شده‌اند، اما بارها و بارها تأیید شده‌اند.
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.