روپوش های جراحی و جراحی این روپوش ها همانطور که از نامشان پیداست برای جراحی طراحی شده اند لباس بیمارستانی صورتی روپوش‌های جراحی در هنگام اعمال کنترل‌شده زمانی استفاده می‌شوند که خطر آلودگی و پاشیده شدن آب کمی کمتر باشد.
محافظت بیشتر روی کاف تا آرنج و جلو از سینه به پایین متمرکز است. روپوش های عایق جراحی محافظت بیشتری از قسمت بالای سینه و بازوها و همچنین بقیه بدن می کنند. آنها در طول روش های جراحی با خطر آلودگی بالاتر استفاده می شوند.
بیماران همچنین برای اقدامات پزشکی مختلف، چه یک معاینه معمولی یا یک جراحی تجربی، روپوش می پوشند. این روپوش ها برای محافظت طراحی نشده اند، بلکه به گونه ای طراحی شده اند که پرسنل پزشکی بتوانند به راحتی برای معاینه یا جراحی به بیمار دسترسی داشته باشند.
تقریباً همه در برخی مواقع مجبور به پوشیدن روپوش پزشکی شده‌اند، زیرا این یکی از اصلی‌ترین لباس‌های بیمارستانی برای بیماران است – اما آیا همه انواع مختلف روپوش‌های بیمارستانی را می‌شناسید؟ در اینجا مواردی هستند که باید بدانید.
یکبار مصرف: این روپوش ها معمولاً از کاغذ ساخته می شوند و برای یک بار استفاده و دور ریختن طراحی شده اند. در حالی که خرید آنها نسبت به لباس‌های پارچه‌ای ارزان‌تر است، اما ممکن است هزینه آن به مرور زمان افزایش یابد،
زیرا نمی‌توان از لباس‌های یکبار مصرف مجدد استفاده کرد، بنابراین باید بیشتر خریداری شوند.
پارچه: این لباس‌ها معمولاً از پنبه، پلی استر یا ترکیبی از هر دو ساخته می‌شوند. آنها را می توان شست و شو داد و دوباره از آنها استفاده کرد و ضایعات را کاهش داد. آنها همچنین ضخیم تر از لباس های یکبار مصرف هستند که پوشش بیشتری را ایجاد می کند و آنها را راحت تر می کند.
روپوش کلاسیک بیمار: این لباس کلاسیک بیمارستانی است و احتمالاً قبلاً آن را پوشیده اید. پانل جلویی پوشش کامل را فراهم می کند در حالی که قسمت پشتی از وسط بریده شده است تا بتوان به راحتی لباس را پوشید و درآورد.
این لباس‌ها معمولاً با گره‌های یقه و کمر در پشت ساخته می‌شوند، اگرچه چند مدل وجود دارد که به جای کراوات از گیره‌ها نیز استفاده می‌کنند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.