نتیجه مورد علاقه برای این مطالعه، پوشیدن کفش در اکثر اوقات در خانه بر روی پارچه مبلی جدید در سال گذشته بود.
به هر شرکت‌کننده یک نمودار تصویری معتبر از کفش ارائه شد که برای افزودن گزینه‌ای با پای برهنه و گزینه فقط جوراب اصلاح شده بود.
از شرکت‌کننده پرسیده شد: «از این نمودار که 16 نوع کفش مختلف را نشان می‌دهد، کدام نوع کفشی است که در 12 ماه گذشته بیشتر در داخل خانه پوشیده‌اید؟»
12 ماه قبل به عنوان یک دوره زمانی انتخاب شده است، زیرا این موضوع بیشتر مربوط به آن است. وضعیت سلامت فعلی و وضعیت اجتماعی-دموگرافی شرکت کننده در حالی که در فراخوان شرکت کننده قرار دارد.
هفت شرکت‌کننده داده‌های این متغیر نتیجه را زیباترین مدل تونیک زنانه نداشتند و حذف شدند، بنابراین از تعداد 726 شرکت‌کننده برای این مطالعه استفاده شد.
نوع کفش داخلی که توسط شرکت‌کنندگان انتخاب شد، سپس به سه دسته کفش گسترده طبقه‌بندی شد:
«کفش محافظ»، «غیر محافظ» کفش و بدون کفش انگشتر نامزدی این دسته‌ها بر اساس ویژگی‌های محافظ توصیه‌شده قابل استنباط از نوع کفش انتخاب شده بودند.
این ویژگی‌های کفش‌های محافظ توسط معیارهای گروه متخصص برای تشخیص کفش سالم و دستورالعمل‌های کفش دیابتی استرالیا توصیه می‌شد و شامل:
پاشنه ثابت، گام پاشنه حداکثر 2.5 سانتی‌متر، محفظه محصور، انعطاف‌پذیری حداقل پیچشی و یک سیستم تثبیت.
«کفش‌های محافظ» شامل کفش‌های پیاده‌روی، کفش‌های دویدن، کفش‌های آکسفورد، چکمه‌ها و کفش‌های سفارشی است.
«کفش‌های غیر محافظ» به انواع کفش‌هایی گفته می‌شود که فاقد ویژگی‌های حفاظتی بالا هستند و شامل کازینه‌های موک، چکمه‌های Ugg، کفش‌های پاشنه بلند، شلوار، دمپایی روفرشی و دمپایی بدون پشت، کفش مجلسی، قاطر و صندل می‌شود. دسته «بدون کفش» فقط شامل پابرهنه یا جوراب بود.
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.