گلابی زمستانی از خانواده Rosaceae، زیر خانواده Maloideae و تیره Pyrus است. بیش از 5000 گونه شناخته شده گلابی در سراسر جهان رشد می کند، اما بیش از 30 گونه اولیه به طور گسترده کشت نشده است.
میوه گلابی یکی از پرمصرف ترین میوه ها به دلیل طعم آبدار و لذیذ آن در جهان است. معمولاً به صورت تازه مصرف می شود یا برای تولید غذاهای فرآوری شده مانند آب میوه، شراب میوه، پوره، ژله و مربا استفاده می شود.
در آسیا، به ویژه در چین، ژاپن و کره، گلابی بیش از 2000 سال است که به عنوان یک داروی سنتی سنتی برای رفع اعتیاد به الکل، رفع یبوست، تسکین سرفه و مرطوب کردن ریه استفاده می شود.
گلابی پس از موز، پرتقال، سیب و انگور پنجمین گونه میوه معتدل مهم با تولید 23.9 میلیون تن و سطح برداشت حدود 1.61 میلیون hm2 است.
چین با بیش از 1.0 میلیون متر مربع مساحت کاشت بیشترین را تولید کرد و پس از آن ایتالیا، ایالات متحده، آرژانتین، اسپانیا، ترکیه و آفریقای جنوبی که در بین سال های 2002 تا 2011 رتبه هفتم جهان را حفظ کردند. برخی دیگر از کشورهای آسیایی، از جمله هند، ژاپن و کره، تولید گلابی را بین 0.20 تا 0.45 میلیون طی سال های 2002-2011 حفظ کرده اند.
مطالعه ترکیبات غذایی میوه گلابی مانند قندها، اسیدهای آلی، اسیدهای آمینه، ویتامین ها، مواد فرار و غیره نشان داده شده است. فسفر، آهن، پتاسیم، کلسیم، منیزیم و سایر مواد مغذی معدنی نیز از ترکیبات مهم موجود در گلابی هستند.
گلابی های مختلف ترکیبات غذایی متفاوتی دارند و عطر و طعم متفاوتی دارند. گلابی اروپایی کالری و محتوای قند بیشتری دارد، در حالی که گلابی آسیایی معمولاً سرشار از آب با محتوای قند و نشاسته کمتر است.
گلابی آسیایی به عنوان یک میوه رژیمی یا سالم شناخته می شود و گلابی اروپایی اغلب به عنوان مواد غذایی خوشمزه استفاده می شود
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.